به گزارش مشرق، المونیتور نوشت: فیلم «محمد رسول‌الله(ص)» ساخته مجید مجیدی کارگردان ایرانی ۲۸ آبان در سینماهای ترکیه به اکران در آمد و با فروش قابل توجه ۲۶۱ هزار و ۳۷۶ بلیت در نخستین هفته نمایش روبه رو شد. در یک ماهی که از نمایش این فیلم در ترکیه می‌گذرد، نقدهای این فیلم که بر کودکی پیامبر اسلام متمرکز است متنوع و متفاوت بوده است و به ویژه آنها که تندرو هستند و تصویر کردن حضرت را ناپسند می‌دانند، در این باره نظرات متفاوتی ارایه کرده‌اند.

بررسی شماری از این نظرات می‌تواند نشان دهنده تاثیری باشد که این فیلم در جامعه شیعیان و سنی‌های ترکیه ایجاد کرده است:

تندروها اصرار دارند که این فیلم در تصویر کردن مسایل مذهبی که شامل تصاویری از رویدادهای معجزه‌آمیز و نیز تاکید بر فرقه گرایی و سیاست است، نادرست عمل کرده است.

برخی از منتقدان به کل با سوء‌برداشت از این فیلم آن را به دلیل این که هنری سینمایی با ریشه‌های غربی است، محکوم کرده‌اند. از سوی دیگر، هایرتین کارامان یکی از مقامات مورد احترام مذهبی سال پیش با دیدن فیلم آن را تایید و تحسین کرد.

در حالی که برخی از محافظه کاران فیلم را با غیظ و خشم نقد کرده‌اند، این فیلم برخی از دیگر محافظه کاران را قلقلک داده و آنها تلاش‌های مجیدی را در این زمینه تحسین کرده‌اند. نهال بنگیسو از روزنامه «خبر ترک» نوشت: عاشق این فیلم نبودم، اما دوستش داشتم. اوزلم آلبایرک از «ینی شفق» پیشنهاد می‌کند: بیایید خیلی در قضاوت این فیلم بی‌رحم نباشیم.

در این میان برخی از منتقدان تندرو هم فیلم را به تبلیغات شیعی متهم می‌کنند. یوسف کاپلان از «ینی شفق» خوانندگان را دعوت می‌کند تا علیه فیلم مجیدی قیام کنند و آن را حلقه گمشده یک طرح توطئه‌آمیز می‌خواند که هدفش ارایه تفکر شیعی در قالب کاتالیزوری از گفتگوی ادیان و عشق است در حالی که سنی‌گرایی را به عنوان تروری غیرقابل انعطاف تصویر می‌کند.  

کاپلان در عین حال سبک هالیوودی مجیدی را به نقد می‌کشد و آن را غربی‌تر از تفکر اسلامی می‌خواند و نمایش تصویر چهره پیامبر توسط یک بازیگر را تقبیح می‌کند. از همه بدتر و خطرناک‌تر این که وی می‌نویسد: هدف از ساخت این فیلم مشروعیت بخشیدن به پیکرنگاری اسلامی است که شبیه شیوه مسیحی ها خواهد بود.

نویسندگان محافظه‌کار دیگری هم بوده‌اند که دیدگاه‌های مثبت‌تری نسبت به فیلم ابراز کرده‌اند. یکی از آنها لاتین کاراکا است که تولید این فیلم را رفتاری پروپاگاندایی نمی‌بیند و معتقد است مذهب و حساسیت‌های فرقه‌ای ممکن نیست با ارایه زیباشناسانه تخریب شوند. او می‌نویسد همانطور که هنرمندان سنی نمی‌توانند از احساسات‌شان دور بمانند، برای مجیدی به عنوان یک هنرمند شیعی نیز ممکن نیست بتواند از این احساس فاصله بگیرد.

هلیل کاپلان از روزنامه «صباح» نیز از برخی صحنه‌های فیلم انتقاد می‌کند که در آن معجزاتی از پیامبر تصویر می‌شود که وی آنها را بیشتر ملهم از مسیحیت می‌خواند. وی در عین حال وجود عناصر شیعی در فیلم را که ممکن است جنبه تبلیغی داشته باشد رد می‌کند و ابراز امیدواری می‌کند که تولید چنین آثاری هنرمندان سنی را نیز تشویق کند تا با بهره‌گیری از پروژه‌های تصویری با ابزارهای ارتباطی موثرتر به زندگی پیامبر بپردازند. وی این فیلم را هم آموزنده، هم الهام بخش برای ساخت آثار رقابتی دیگر توصیف می‌کند.